Medycyna uniwersytecka we Wrocławiu sięga początków XIX wieku, kiedy decyzją Fryderyka Wilhelma III uniwersytet z Frankfurtu nad Odrą zwany Viadriną został połączony z Akademią Leopoldyńską działająca w naszym mieści od ponad stu lat.

Uniwersytet miał wówczas pięć wydziałów: teologii katolickiej, teologii ewangelickiej, prawa, medycyny i filozofii. Na pierwszego rektora powołano wybitnego niemieckiego uczonego, lekarza Karla Augusta Wilhelma Berendsa, który piastować miał jednocześnie funkcję dziekana Wydziału Medycznego. Berends był przygotowany do pełnienia tej funkcji ponieważ doświadczenie rektorskie zdobył wcześniej we Frankfurcie, a szkolenie  młodych lekarzy było przedmiotem jego szczególnych zainteresowań czemu dał wyraz w publikacji na ten temat już w roku 1789. Postawienie na czele uniwersytetu lekarza pokazywała znaczenie tej dziedziny nauki.

Wydział Medyczny posiadał pięć katedr: fizjologii, anatomii, medycyny wewnętrznej, położnictwa i chirurgii. W pierwszym etapie kształcenia przyszłych lekarzy zajęcia odbywały się także w pomieszczeniach Theatrum Anatomicum utworzonego w Szpitalu Wszystkich Świętych w drugiej połowie XVIII wieku.

W liczącym ponad dwa wieki  Wydziale Medycznym we Wrocławiu pracowało wiele postaci, które na zawsze wpisały się złotymi zgłoskami do medycyny światowej. Poprzez nazwy eponimiczne   nazwiska najwybitniejszych przedstawicieli wrocławskiej medycyny są codziennie wymieniane w szpitalach i  uniwersytetach na wszystkich szerokościach geograficznych.

W alfabetycznych zakładkach prezentujemy sylwetki wrocławskich uczonych, których nazwiska stały się eponimami  przechodząc w ten sposób do historii światowej medycyny.

Wszystkie A Ą B C Ć D E Ę F G H I J K L Ł M N Ń O Ó P R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Carl Wernicke Carl Wernicke
Niemiecki lekarz neurolog i psychiatra. Wybitny badacz układu nerwowego.Wiekszość swojego naukowego zycia zwiazany z Wrocławiem... więcej