Polskie Towarzystwo Historii Medycyny swymi korzeniami sięga okresu międzywojennego, kiedy w ośrodkach uniwersyteckich Warszawy, Krakowa, Poznania, Lwowa i Wilna działały regionalne towarzystwa przyjaciół historii medycyny.
Po drugiej wojnie światowej wraz z reaktywacją wielu towarzystw naukowych powstało ogólnopolskie towarzystwo historyków medycyny. Zebranie założycielskie odbyło się w Warszawie 13 kwietnia 1957 roku. Nowe towarzystwo otrzymało nazwę „Polskie Towarzystwo Historii Medycyny”. Przyjęty statut uprawniał do tworzenia oddziałów i kół terenowych.
Oddział Wrocławski swoje posiedzenie inauguracyjne miał w dniu 16 czerwca 1957 roku. Był to wówczas jeden z siedmiu nowopowstałych oddziałów.
Podczas spotkania prof. Zdzisław Wiktor będący członkiem zarządu głównego przedstawił statut , cele i zadania Towarzystwa, 35 osób złożyło wypełnione deklaracje członkowskie. Do końca 1957 roku przybyło jeszcze deklaracji, jednak przez pierwsze kilka lat swojej działalności Oddział liczył 30-35 członków opłacających składki, a od końca 1972 r. 25-30 członków.
Wybrany na zebraniu inauguracyjnym zarząd Oddziału w składzie : prof. Zdzisław Wiktor – przewodniczący, dr Stanisław Szpilczyński – zastępca przewodniczącego, abs. Med. Halina Wybult – sekretarz i lek. Przemysław Hirowski – skarbnik pozostawał w niezmienionym składzie do 1960 roku, kiedy to do zarządu wszedł mgr Leszek Barg i objął funkcje skarbnika
W lutym 1962 r. prof. Z. Wiktor zrezygnował z funkcji przewodniczącego, a jego obowiązku przejął doc. Szpilczyński. Profesor Zdzisław Wiktor pozostał jednak w zarządzie z funkcją wiceprzewodniczącego. W listopadzie 1965 roku abs. Med. H. Wybult wyjechała na stałe do Katowic, a stanowisko sekretarza objął dr Leszek Barg. Wakat na stanowisku skarbnika zajął dr Zbigniew Domosławski. Oddział od początku swojego istnienia miał księgową i była nią do 1972 roku sekretarka Biblioteki Akademii Medycznej Apolonia Kondzioła.
W styczniu 1970 roku prof. Z. Wiktor zmarł w wyniku doznanego zawału serca. Dla środowiska wrocławskiego, a szczególnie ośrodka historii medycyny we Wrocławiu była to ciężka i bolesna strata. Miejsce wiceprzewodniczącego w zarządzie Oddziału powierzono prof. Józefowi Leszczyńskiemu, dyrektorowi Instytutu Historii Uniwersytetu Wrocławskiego. Równocześnie nastąpiła zmiana na stanowisku skarbnika: funkcje tę przyjął dr Tadeusz Heimrath, natomiast dr Z. Domosławski i lek. Mikołaj Białowąs zostali powołani do komisji rewizyjnej.
W latach 1957-1972 siedziba zarządu Oddziału mieściła się w Bibliotece Akademii Medycznej przy ul. Rosenbergów 1, gdzie odbywały się zebrania zarządu oraz walne zebrania Oddziału. Dyrektorzy biblioteki – prof. Z Wiktor (od 1958 r.), a potem dr L. Barg – dokładali starań, aby w miarę możliwości zapewnić Oddziałowi najlepsze warunki egzystencji.
Od początku swego istnienia Oddział Wrocławski PTHM prowadził ożywioną działalność organizacyjna i naukową. Na posiedzeniach naukowych, które organizowano bardzo różnie: jako samoistne zebrania Oddziału, wspólnie z Oddziałem Polskiego Towarzystwa Lekarskiego lub oddziałami innych specjalistycznych towarzystw naukowych, jako seminaria doktoranckie lub jako zebrania popularnonaukowe dla Stowarzyszenia Lekarzy Dolnośląskich, przedstawiano prace historyczno-medyczne, w głównej mierze oryginalne, często oparte na źródłach dotychczas nie wykorzystanych, a także referaty mające na celu popularyzację historii medycyny.
W pierwszym okresie działalności nawiązano współpracę z Oddziałem Wrocławskim PTL. W latach 1957-1961 większość zebrań Oddziału odbywała się wspólnie z zebraniami PTL w Sali wykładowej klinik wewnętrznych AM przy ul. Pasteura 4, na których obok referatów z zakresu medycyny teoretycznej i klinicznej przedstawiano rozprawy historyczne. W latach 1962-1975 zwyczajne zabrania naukowe Oddziału odbywały się głównie w Bibliotece AM. Równolegle jednak począwszy od 1963 roku prof. Z. Wiktor organizował w kierowanej przez siebie Klinice Nefrologicznej przy ul. Traugutta 57 raz lub dwa razy do roku seminaria doktoranckie z historii medycyny. Ta inicjatywa prof. Z. Wiktora była niezwykle cenna.
Po zawieszeniu działalności Katedry i Zakładu Historii medycyny UW w 1949 roku po śmierci jej kierownika prof. Witolda Ziembickiego w 1950 roku w ośrodku wrocławskim jedynie prof. Z. Wiktor i doc. S. Szpilczyński prowadzili badania historyczno-medyczne. Młodzi lekarze interesujący się tą problematyką nie mogli jej uprawiać, ponieważ Akademia Medyczna nie dysponowała placówką, w której można byłoby uzyskać odpowiednie przeszkolenie czy tez podjąć próbę uzyskania stopni naukowych z zakresu historii medycyny. Profesor Z. Wiktor wychodząc naprzeciw tym potrzebom studentów i lekarzy zainicjował seminaria historyczno-medyczne przede wszystkim dla tych, którzy chcieli uzyskać stopnie doktorskie w tej dziedzinie. Z czasem jednak w posiedzeniach zaczęli uczestniczyć nie tylko doktoranci, ale też pracownicy naukowi Uniwersytetu Wrocławskiego, Polskiej Akademii Nauk, a także goście zagraniczni z Czechosłowacji i NRD. Szczególne zainteresowanie pracami seminarium przejawiał prof. Józef Sajner, kierownik Zakładu Historii Medycyny w Brnie. Na seminariach referowano oryginalne i stojące na wysokim poziomie prace. Trzy z nich przedłożono Radzie Wydziału Lekarskiego AM we Wrocławiu jako dysertacje doktorskie, a ich autorzy – Waldemar Kożuszek, Józef Juzwa i Andrzej Korsak – uzyskali stopnie doktorskie.
Po śmierci prof. Z. Wiktora seminaria doktoranckie nadal były kontynuowane w bibliotece AM pod kierunkiem doc. S. Szpilczyńskiego i prof. J. Leszczyńskiego. W latach 1971-1976 trzech kolejnych uczestników seminarium uzyskało stopień doktorski: Zofia Zych, Zdzisław Traunfellner (promotor doc. S Szpilczyński) oraz Danuta Wierzbicka (promotor prof. J. Leszczyński). W latach 1962 i 1963 członkowie Oddziału brali ponadto udział w zebraniach Sekcji Przyjaciół Historii Medycyny, która istniała w tym czasie przy Stowarzyszeniu Lekarzy Dolnośląskich. Na zebraniach tych. Które odbywały się w budynku przy ul. Kazimierza Wielkiego, przedstawiono opracowania popularnonaukowe.
Równocześnie członkowie Oddziału aktywnie uczestniczyli w zjazdach, konferencjach, pracach i uroczystościach o charakterze ogólnopolskim i międzynarodowym.
Już w dniach 9-14 czerwca 1957 roku odbył się w Warszawie VIII Zjazd Polskich Historyków Medycyny z udziałem licznych gości zagranicznych. Wśród wielu przedstawionych na zjeździe prac trzy pochodziły z Wrocławia.
W dniach 3-5 lipca 1959 roku Oddział Szczeciński zorganizował I Regionalny Zjazd Historyków Medycyny na który przybyli wszyscy delegaci krajowych oddziałów PTHM. Członkowie Oddziału Wrocławskiego wygłosili 4 referaty.
Wydarzeniem o zasięgu międzynarodowym było zorganizowanie przez Oddział Wrocławski PTHM wspólnie z Akademia Medyczną uroczystości poświęconej jednemu z największych fizjologów minionego stulecia – Janowi Ewangeliście Purkyniemu. Znakomity uczony czeski J. E. Purkynie, przyjaciel Polaków i rzecznik jedności Słowian, był profesorem fizjologii w Uniwersytecie Wrocławskim w latach 1823-1850. Na uroczystej akademii, która odbyła się w dniu 24 października 1959 r. byli obecni ministrowie zdrowia Polski, Czechosłowacji i Niemieckiej Republiki Demokratycznej oraz liczni delegaci uniwersytetów z Czechosłowacji, NRD, RFN, Wielkiej Brytanii i Francji. Po przemówieniach ministrów prof. Andrzej Klisiecki z Wrocławia nakreślił sylwetkę Purkyniego jako fizjologa, prof. Otokar Matousek z Pragi mówił o jego życiu i działalności, prof. Feliks Boenheim z Lipska przedstawił Purkyniego jako badacza komórki, a prof. Stanisław Konopka z Warszawy omówił odgłosy prac naukowych Purkyniego w piśmiennictwie polskim. Po zakończeniu akademii otwarto wystawę poświeconą działalności naukowej i społecznej Purkyniego we Wrocławiu.
Kolejnym organizacyjnym i naukowym osiągnięciem Oddziału było zorganizowanie w dniach 18 i 19 listopada 1960 roku we Wrocławiu i Brzegu I Konferencji regionalnej PTHM, a przy tej okazji walnego zebrania PTHM. Wygłoszone na konferencji prace (10) przedstawiły aktualny stan badań historyczno-medycznych na Dolnym Śląsku.
Po dwóch latach w dniach 17-24 września 1962 roku Zarząd Główny zorganizował w Warszawie i w Krakowie XVIII Międzynarodowy Kongres Historii Medycyny, na który przyjechało ponad 200 delegatów z Europy, obu Ameryk, Afryki i Azji. Wrocławianie przedstawili na Kongresie sześć referatów.
Z kolei w dniach 21-23 października 1964 roku pod auspicjami Akademii Medycznej, Uniwersytetu Wrocławskiego i Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego odbyło się we Wrocławiu II Międzynarodowe Sympozjum Purkyniowskie ( I Sympozjum takie sympozjum miało miejsce w Halle w NRD w dniach od 31 października do 1 listopada 1959 r.). Oddział wziął czynny udział w jego organizacji. W obradach wzięli udział przedstawiciele pięciu krajów: Polski, Czechosłowacji, NRD, RFN i Szwecji. Wszyscy uczestnicy otrzymali wówczas medal Purkyniowski, wybity staraniem Towarzystwa Numizmatycznego w Opawie i Oddziału Wrocławskiego PTHM. Propozycje wybicia tego medalu numizmatycy czechosłowaccy przedstawili jeszcze w 1960 roku sugerując, aby awers przedstawiający popiersie Purkyniego wykonał artysta czeski, natomiast rewers z odpowiednim napisem - artysta polski. Po zawarciu odpowiedniej umowy awers medalu wykonała M. Kucova z Opawy, rewers zaś W. Tumkiewicz z Wrocławia.
W 1966 roku z inicjatywy doc. S. Szpilczyńskiego zarząd Oddziału podjął starania o zorganizowanie we Wrocławiu muzeum historii medycyny i aptekarstwa. Uzyskano zgodę Ministerstwa Kultury i Sztuki na powołanie nowej palcówki oraz poparcie Polskiej Akademii Nauk. Doc. S. Szpilczyńśki i dr L. Barg jako delegaci zarządu udali się kolejno do sekretariatu KW PZPR, prezydenta miasta, przewodniczącego prezydium WRN, do wydziałów zdrowia i wydziałów kultury MRN i do Towarzystwa Miłośników Wrocławia, przedstawiając wstępny plan organizacji i działalności muzeum. Proponowano, aby nowa instytucja była finansowana z budżetów rad narodowych, przemysłu farmaceutycznego i Towarzystwa Miłośników Wrocławia. Na lokalizacje muzeum wybrano dwie zabytkowe kamieniczki przy ul. Kurzy Targ. W jednej z nich znajdowała się najstarsza wrocławska apteka wymieniana w źródłach już w 1262 roku.
W dniach 24-26 września 1967 roku obył się w Poznaniu IX Zjazd PTHM. Wzięli w nim udział: prof. Z. Wiktor, doc. S. Szpilczyński, dr L. Barg i dr Z. Domosłwski. Doc. Szpilczyński przedstawił pracę pt. Kopernikańska wizja postępu w nauce lekarskiej.
W listopadzie 1968 roku doc. S. Szpilczyński i dr W. Dzulikowski na podstawie własnych zbiorów zorganizowali wystawę pt. „Polski ekslibris medyczny na Śląsku” oraz opracowali katalog tej wystawy pod tym samym tytułem, który objął 149 reprodukcji oraz spisy właścicieli i twórców ekslibrisów.
X Jubileuszowy Zjazd Polskich Historyków Medycyny odbył się w dniach 19-21 czerwca 1969 roku w Gdańsku. Delegaci Oddziału Wrocławskiego wygłosili na nim sześć referatów. Jednym z głównych tematów poruszanych na zjeździe był stan i perspektywy rozwoju historii medycyny w Polsce.
W dniach 27 marca – 1 kwietna 1972 roku Oddział wspólnie z Polskim Towarzystwem Lekarskim i Biblioteką AM zorganizował wystawę „Polskie odznaki i medale medyczne”, która cieszyła się bardzo dużym zainteresowaniem. Na uwagę zasługuje fakt iż wystawiono na niej aż 268 eksponatów.
Zdarzały się także konferencje w terenie. III Regionalne Sympozjum Historii Medycyny odbyło się w dniach 30.09 – 1.10.1972 w Jeleniej Górze. Zorganizowanie sympozjum zostało powierzone mieszkającemu tam dr Z. Domosławskiemu. Temat główny „Pieczątki i rozwój kultury medycznej na Śląsku” uzupełniono tematami wolnymi. Zgłoszono 21 referatów, do programu zaś włączono 17. W tym regionalnym sympozjum uczestniczyło 250 osób z ośrodków krajowych, a ponadto prof. Stanisław Schwann, dyrektor Instytutu Historii Medycyny w Lipsku ze współpracownikami oraz prof. Józef Sajner z Brna.
W 1970 roku funkcję przewodniczącego Zarządu Głównego PTHM przyjął doc. S. Szpilczyński, ulegając zapewnieniom pozostałych członków Zarządu Głównego zamieszkałych w Warszawie, że będą z nim życzliwie współpracować. Obietnice te nie zostały jednak dotrzymane, co więcej – na walnym zebraniu w dniu 10 listopada 1972 roku wysunięto przeciw doc. S. Szpilczyńskiemu oraz Oddziałowi Wrocławskiemu złośliwe i nieuzasadnione zarzuty. Zarzuty, te zostały potem odwołane, a Oddział Wrocławski przeproszono, ale doc. S. Szpilczyński zrezygnował z przewodnictwa, a prof. J. Leszczyński i dr L. Barg wystąpili z PTHM. Na walnym zebraniu Oddziału w dniu 2 grudnia 1972 roku nikt nie chciał przyjąć funkcji przewodniczącego w Zarządzie Oddziału i współpracować z Zarządem Głównym; w tej sytuacji Oddział Wrocławski zawiesił swą działalność.
Został on reaktywowany dopiero w dniu 14 października 1975 roku z inicjatywy prof. S. Szpilczyńskiego, doc. R.W. Gutta i doc. T. Heimratha. W dniu 26 stycznia 1976 roku zwołano walne zebranie, na którym wybrano nowy zarząd w składzie: doc T. Heimrath – przewodniczący, prof. S Szpilczyński – wiceprzewodniczący, dr R. Traunfellner – sekretarz, dr W. Dziulikowski skarbnik, dr Z. Domosławski i mgr W. Tomaszewska – członkowie. Do komisji rewizyjnej wybrano: dr S. Berezowskiego i dr E. Piotrowskiego. Z końcem 1976 roku dr R. Traunfellner wyjechał do Warszawy, a jego miejsce zajęła dr Danuta Nespiak. Począwszy od 1976 roku zebrania naukowe odbywały się w bibliotece Instytutu Ginekologii i Położnictwa przy ul. Chałubińskiego 3. W ciągu 1976 roku 29 osób złożyło deklaracje członkowskie ; w 1977 roku liczba członków powiększyła się i Oddział liczył 34 członków z Dolnego i Górnego Śląska oraz kilku innych ośrodków (Częstochowa, Chełmno, Leszno, Kępno).
Na kolejnym zjeździe, który odbył się w dniach 23 i 24 wrzenia 1976 roku w Szczecinie, członkowie Oddziału – prof. S Szpilczyński, doc T. Heimrath, dr D. Wierzbicka, dr A. Paluch, dr D. Nespiak i mgr J. Burhardt – wygłosili łącznie siedem referatów.
Pierwsze kontakty z zagranicznymi ośrodkami historii medycyny i ich przedstawicielami podjęto po wojnie dopiero w 1957 roku na VIII Zjeździe Polskich Historyków Medycyny. W zjeździe wzięli udział liczni goście z krajów socjalistycznych i kapitalistycznych, co umożliwiło szeroką wymianę poglądów i nawiązanie współpracy z zagranicznymi instytucjami i uczonymi prowadzącymi badania historyczno-medyczne.
W XVI Kongresie Międzynarodowego Towarzystwa Historii Medycyny, który miał miejsce w Monpellier w dniach 22-28 września 1958 roku, uczestniczył doc. S. Szpilczyński. Został on wówczas wybrany do zarządu i powołany do komisji archiwalnej. Do 1973 roku był przedstawicielem krajowym w zarządzie Towarzystwa , od 1972 do 1976 roku pełnił funkcje wiceprzewodniczącego. W tym czasie do Międzynarodowego Towarzystwa Historii Medycyny zostali przez niego wprowadzeni następujący członkowie z Polski: doc. dr hab. Tadeusz Brzeziński, doc. dr hab. Romuald Wiesław Gott, doc. dr hab. Marcin Łyskanowski, doc. dr hab. Jerzy Strojnowski, dr hab. Roman Talewski.
Prof. S. Szpilczyński brał udział w kolejnych kongresach Międzynarodowego Towarzystwa Historii Medycyny: w XX (Berlin 1966), w XXI (Siena 1968), XXIII (Londyn 1972), XXIV (Budapeszt 1974) i w XXV (Quebec 1976). W 1961 roku został powołany do Niemieckiego Towarzystwa Historii Medycyny, Przyrodoznawstwa i Techniki (RFN), w 1965 roku do Międzynarodowej Akademii Historii Medycyny oraz do Niemieckiego Towarzystwa Historii Nauki (RFN), a w 1974 roku został honorowym członkiem Węgierskiego Towarzystwa Historii Medycyny. Od 1967 roku uczestniczył w jury międzynarodowej nagrody „Złotego Eskulapa”, przyznawanej co dwa lata wybitnym historykom medycyny.
Doc. S. Szpilczyński wielokrotnie w latach 1958-1976 wyjeżdżał za granice jako uczestnik zjazdów i konferencji narodowych towarzystw historyczno-medycznych (do Francji, Anglii, ZSRR, Holandii, Danii, Austrii, RFN, NRD, Węgier i Czechosłowacji), wygłaszając przy tej okazji odczyty i referaty naświetlające powiązania medycyny polskiej z powszechną historia medycyny. Problematykę historyczno-medyczną przedstawiał tez na Forum Międzynarodowego Towarzystwa Historii Nauki w 1959 roku na IX Kongresie (Barcelona – Madryt), w 1968 na XII Kongresie w Moskwie.
Prof. Z. Wiktor był klinicystą dlatego znacznie mniej czasu mógł poświęcać na badania historyczno-medyczne i na udział w pracach zagranicznych towarzystw naukowych. Na przełomie lat 1958 i 1959 odwiedził zakłady historii medycyny we Fryburgu, Frankfurcie nad Menem, Moguncji, Kopenhadze, Lund i w Sztokholmie. W 1959 roku uczestniczył w I Sympozjum Purkyniowskim zorganizowanym w dniach od 31 października do 1 listopada przez Deutsche Akademie der Naturforscher Leopoldina w Halle. W toku obrad powołano Komisję Purkyniowską złożoną z przedstawicieli Polski (Z. Wiktor), Czechosłowacji (O. Matousek), i NRD (R. Zaunick), której zadaniem miało być organizowanie badań nad działalnością J.E Purkyniego i przedstawianie wyników tych badań na sympozjach naukowych kolejno w każdym z współpracujących krajów.
II Sympozjum Purkynowskie odbyło się w 1964 roku w Warszawie przy bardzo aktywnym udziale prof. Z. Wiktora, który był przewodniczącym komitetu organizacyjnego. Kolejne trzecie sympozjum miało odbyć się w Pradze, ale nie doszło do skutku, a Komisja Purkyniowska po śmierci prof. R. Zaunicka i prof. Z Wiktora nie została reaktywowana.
Należy podkreślić, że wszystko to, co w latach 1957-1977 w Oddziale Wrocławskim zostało wykonane powstało dzięki umiłowaniu nauki i historii medycyny przez niewielkie grono entuzjastów.
Oto ich nazwiska (daty oznaczają przynależność do Oddziału Wrocławskiego):
prof. Zygmunt Albert |
Wrocław |
1975 |
prof. Rudolf Arend |
Wrocław |
1957-1958 |
dr Adam baron |
Wrocław |
1971-1977 |
dr Leszek Barg |
Wrocław |
1957-1972, 1977 |
dr Stanisław Berezowski |
Opole |
1972 |
lek. Mikołaj Białowąs |
Strzelin |
1957 |
lek. Antoni Bienias |
Oława |
1962-1975 |
mgr Jerzy Burhardt |
Wrocław |
1975 |
dr Ksawery Cieszyński |
Wrocław |
1957-1965 |
prof. Zofia Czeżowska |
Wrocław |
1957-1963 |
dr Zbigniew Domosławski |
Jelenia Góra |
1957 |
dr Wiktor Dziulikowski |
Wrocław |
1975 |
dr Ryszard Ergetowski |
Wrocław |
1970 |
Barbara Gajos |
Wrocław |
1975 |
lek. Eustachiusz Godula |
Osowiec |
1972 |
doc. Stanisław Gruszka |
Wrocław |
1967 |
lek. Teresa Grzegorczyk-Skibińska |
Karpacz |
1970 |
doc. Tadeusz Heimrath |
Wrocław |
1967 |
Lek Przemysław Hirowski |
Wrocław |
1957-1962 |
lek. Józef Jabłoński |
Kępno |
1975 |
doc. Stanisław Jakubowski |
Opole |
1975 |
prof. Wiktor Jankowski |
Wrocław |
1975 |
lek. Antoni Jonecko |
Zabrze |
1971-1975 |
lek. Urszula Jonecko |
Zabrze |
1971-1975 |
doc. Jan Jodłowski |
Wrocław |
1957-1963 |
lek. Olga Joszpa |
Wrocław |
1957-1958 |
lek. Jerzy Jurkiewicz |
Wrocław |
1971-1975 |
dr Józef Juzwa |
Bytom |
1971-1975 |
prof. Józef Kaniak |
Wrocław |
1958-1962 |
dr habil. Czesław Kempisty |
Wrocław |
1975 |
prof. Stefan Koczorowski |
Wrocław |
1957 |
lek. Leon Korc |
Opole |
1972 |
Norbert Klichta |
Kuźnia Raciborska |
1957-1964 |
dr Andrzej Korsak |
Wrocław |
1960-1971 |
dr Waldemar Kożuszek |
Wrocław |
1960-1970 |
mgr Maria Kruczkiewicz |
Wrocław |
1962-1963 |
mgr Eugeniusz Kruza |
Zawadzkie |
1975 |
doc. Henryk Kuś |
Wrocław |
1957-1975 |
prof. Józef Leszczyński |
Wrocław |
1970-1972 |
prof. Henryk Makower |
Wrocław |
1957-1964 |
prof. Henryk Mierzecki |
Wrocław |
1957-1958 |
dr Danuta Nespiak |
Wrocław |
1975 |
prof. Czesław Nizankowski |
Wrocław |
1975 |
dr Jarosław Wit-Opatrny |
Wrocław |
1962-1972 |
dr Adam Paluch |
Wrocław |
1975 |
prof. Tadeusz Pawela |
Wrocław |
1957-1965 |
dr Eugeniusz Piotrowski |
Wrocław |
1975 |
dr Jerzy Ptasiński |
Kielce |
1970-1975 |
prof. Eugeniusz Rogalski |
Wrocław |
1975 |
dr Henryka Romańska |
Wrocław |
1975 |
prof. Adam Rosławski |
Wrocław |
1957-1963 |
dr Czesław Słomski |
Wrocław |
1958-1962 |
dr Jan Smereka |
Wrocław |
1975 |
doc. Zbigniew Stuchly |
Wrocław |
1957-1969 |
prof. Stanisław Szpilczyński |
Wrocław |
1957 |
dr Edmund Szlenkier |
Wrocław |
1960-1962 |
ks. dr Alfred Świerk |
Wrocław |
1960-1962 |
lek. Wanda Terlecka |
Częstochowa |
1975 |
mgr Wanda Tomaszewska |
Wrocław |
1957 |
dr Zdzisław Traunfellner |
Wrocław |
1972 |
dr Edmund Waszyński |
Leszno |
1975 |
dr Danuta Wierzbicka |
Gliwice |
1970 |
Prof. Zdzisław Wiktor |
Wrocław |
1957-1970 |
lek. Henryka Wróbel |
Wrocław |
1957-1963 |
abs. med. Halina Wybultowa |
Wrocław |
1957-1965 |
lek. Eustachy Zuber |
Wrocław |
1964-1970 |
dr Zofia Zych |
Chełmno |
1970 |
dr Kazimierz Żurawski |
Wrocław |
1957-1959 |
Tekst zaczerpnięty z opracowania dr. Leszka Barga
„Historia Oddziału Wrocławskiego Polskiego Towarzystwa Historii Medycyny”
Wydawnictwo Akademii Medycznej we Wrocławiu 1977